Po ukończeniu studiów Roman Palester szybko rozpoczął ożywioną działalność w wielu zakresach życia muzycznego. Już w 1931 roku jego Muzyka symfoniczna została wykonana w Filharmonii Warszawskiej pod dyrekcją Grzegorza Fitelberga i zakwalifikowana przez jury IX Festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Podczas trzech sezonów teatralnych (1931-1934), w okresie dyrekcji Wilama Horzycy, Palester pracował na stanowisku kierownika muzycznego teatrów miejskich we Lwowie. Komponował ilustracje muzyczne do przedstawień teatralnych reżyserowanych m.in. przez Wacława Radulskiego i Bronisława Dąbrowskiego, współpracował także z Leonem Schillerem pisząc muzykę do wystawianych przez niego w Teatrze Polskim w Warszawie sztuk. W sumie do wybuchu wojny opracował około 40 ilustracji muzycznych dla teatrów. Pisał również muzykę do pierwszych polskich filmów dźwiękowych, często wspólnie z Marianem Neuteichem. Dla Polskiego Radia przygotowywał ilustracje muzyczne słuchowisk. Nie stronił też od muzyki rozrywkowej. Dużą popularność zyskał przebój Baby, ach te baby z filmu Zabawka, śpiewany przez Eugeniusza Bodo.

Miarą rosnącego uznania dla Palestra i jego społecznej aktywności było powierzenie mu różnych funkcji w stowarzyszeniach twórczych. W 1932 roku został zastępcą członka, a rok później członkiem Zarządu Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich, w 1936 roku wybrano go na sekretarza generalnego, a w 1938 roku na zastępcę przewodniczącego. Działał też w zarządzie polskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (1938-1939 był jego wiceprezesem), w Radzie Naczelnej Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych oraz w Radzie Muzycznej Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych. Publikował ponadto artykuły w czasopismach muzycznych: "Kwartalniku Muzycznym", "Muzyce" i "Muzyce Polskiej". W 1936 roku Palester wyjechał na kilka miesięcy do Paryża, ale w odróżnieniu od swoich polskich kolegów nie uzupełniał tam studiów muzycznych. Do 1938 roku był członkiem Stowarzyszenia Młodych Muzyków Polaków. Wreszcie w 1939 roku wraz z przyszłą żoną, Barbarą Podoską, pełnił funkcję sekretarza XVII Festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, który odbywał się w Warszawie i Krakowie.

Palester szybko wszedł do grona młodych polskich kompozytorów życzliwie przyjmowanych przez skupioną wokół Karola Szymanowskiego elitę świata muzycznego. W latach trzydziestych jego utwory były stosunkowo często grywane w kraju i za granicą. Szczególną popularność zdobyły: Muzyka symfoniczna, Symfonia dziecięca, Mała uwertura, Taniec z Osmołody wykonany m.in. w 1936 roku na XIV Festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w Barcelonie, II Kwartet smyczkowy, Suita symfoniczna oraz balet Pieśń o ziemi, nagrodzony w 1937 roku złotym medalem na Wystawie Światowej w Paryżu

.