III Symfonia na dwie orkiestry smyczkowe, 1948-49

Utwór ten stanowi wyraźny krok na drodze Palestra w stronę dodekafonii, występują tu tematy dwunastodźwiękowe. Ale autor nie stosuje ścisłych zasad dodekafonii, operuje dwunastodźwiękowym materiałem w sposób swobodny. Jednocześnie korzysta z tradycyjnej formy sonatowej. Pierwsza część Molto lento e tranquillamente - Allegro, assai moderato to klasyczne allegro sonatowe, tyle, że z dwunastodźwiękowymi tematami i skróconą repryzą. Druga część, Molto adagio e tranquillamente to tradycyjny wolny epizod. Wreszcie finał, Allegretto commodo stanowią wariacje zwieńczone imponującą fugą.

Prawykonania III Symfonii dokonał 16 maja 1951 roku w Brukseli Franz André.