IV Symfonia, 1. wersja 1948–1952, 2. wersja 1972

Prace nad IV Symfonią rozpoczął Palester prawie natychmiast po ukończeniu Trzeciej. W liście do Tadeusza Ochlewskiego z 5 maja 1948 z Paryża informował, że "Czwarta jest w szkicu gotowa". Praca nad ukończeniem partytury trwała kilka lat i 24 października 1952 roku Czwarta została wykonana w Brukseli pod dyrekcją Franza André. W tej wersji było to dzieło jednoczęściowe. Sześć lat po brukselskiej prapremierze utwór został wykonany w Polsce. Stanisław Skrowaczewski poprowadził IV Symfonię Palestra 2 października 1958 roku podczas festiwalu Warszawska Jesień. Po 20 latach kompozytor wrócił do swego dzieła i poddał je gruntownej rewizji. W ostatecznej wersji, pochodzącej z 1972 roku IV Symfonia trwa pół godziny (o 10 minut dłużej niż w pierwszej wersji) i składa się z wyraźnych, choć następujących po sobie attacca pięciu segmentów. W tej nowej wersji wykonał ją Stanisław Skrowaczewski 19 kwietnia 1973 roku w Minneapolis.

IV Symfonia jest dziełem prezentującym wyraźnie nowy język kompozytora, jaki Palester wypracował w latach powojennych. Kompozytor łączy tu wyraz bliski ekspresjonizmowi ze swobodnie stosowanymi elementami dodekafonii przy zachowaniu klasycznych zasad kształtowania formy. IV Symfonia miała być w zamierzeniu kompozytora połączeniem zasady allegra sonatowego z budową czteroczęściowego cyklu symfonicznego.