Omówienia utworów

Missa brevis na chór mieszany a cappella, 1951.

Missa brevis. Kyrie

Missa brevis na zespół a cappella. Kyrie. Wyk. Camerata Silesia, dyr. Anna Szostak, 1996.

Missa brevis. Sanctus

Missa brevis na zespół a cappella. Sanctus. Wyk. Camerata Silesia, dyr. Anna Szostak, 1996.

Missa brevis

Napisana w 1951 roku Missa brevis to kolejny po Requiem wyraz zainteresowania Palestra muzyką religijną. W tych czasach było to zjawisko raczej rzadkie, zarówno w krajach Europy Wschodniej, jak i w kręgach awangardowych Zachodu. Palester nie oglądając się na mody tworzył w zgodzie ze swoimi przekonaniami muzykę, którą trudno jednoznacznie zakwalifikować do znanych prądów stylistycznych. Bardzo ascetyczna w wyrazie msza, napisana w klarownej fakturze i nawiązująca do przedbarokowych tradycji, jest dziełem bardzo zwięzłym, trwającym niecałe dwadzieścia minut i składającym się z tradycyjnych sześciu części ordinarium missae. Kulminacja utworu przypada na Sanctus, szczególnie piękne jest spokojne Agnus dei, które kończy dzieło w atmosferze głębokiego ale i pełnego ufności skupienia.

Prawykonanie utworu miało miejsce w Paryżu w 1954 roku w wykonaniu zespołu Radiodiffusion Française pod dyrekcja Marcela Courauda.