Kazimierz Wierzyński (1894-1969)

W całej poezji Wierzyńskiego, w całym jego stosunku do życia jest coś niesłychanie afirmatywnego, jakieś najgłębsze "potwierdzenie" życia ze wszystkimi jego wzlotami i upadkami. Taki był Wierzyński – człowiek. Nie sposób rozgraniczyć u niego poezji i życia. Był nie tylko autorem liryków, był niejako nosicielem poezji, która tryskała z niego w każdym słowie, każdym geście, w całym zachowaniu się i psychice. Nie obawiam się o losy tej krwistej, pełnej temperamentu poezji.

1969