Michel Butor (ur. 1926)

[komentarz do Mobile, pierwszego wydania literatury "aleatorycznej" - przyp. red.]:

Może Butor celowo chciał dać książkę zdecydowanie anty-intelektualną, pozbawioną jakiegokolwiek esprit, jakiegoś "ducha"? Bez wątku, bez kompozycji, pozornie nawet bez ogólnego planu. Jest to jakaś skłębiona silva rerum, w której brak nawet jakiejkolwiek głębszej, poważniejszej informacji. Pewne ćwiczenie formalne na zadany temat, próba zbudowania wielkiej ruchomej konstrukcji z tysięcy słów pozornie nie związanych ze sobą? A zatem coś w rodzaju ultra-nowoczesnego poematu. Oczywiście "poematu" w grubym cudzysłowie. Ciągłe przeskakiwanie od obrazu do obrazu, od jednego strzępu myśli do pustego wymieniania nazw miast – wszystko to razem wciąga w końcu czytelnika w jakiś monotonny wir, w jakąś beznadziejną karuzelę słowa odartego z dotychczasowej treści semantycznej... Jest to eksperyment. Tak całkiem między nami – nie wydaje się, aby ta technika jaką Butor napisał swą książkę miała wielką przyszłość literacką.

1962